| 1 | Madencilik ve çevre ilişkisine genel bakış | [3] s.130-136, [4] s.1-3, [5] s.1-2, [6] s.5/1-6 |
| 2 | Reklamasyon ve rekültivasyonun gerekçesi | [4] s.4-11, [5] s.1-6, [6] s. 5/1-6; |
| 3 | Madencilik sonucu bozulan arazilerin sınıflandırılması | [4] s.12-86, [5] s.6-10; [6] s.5/6-7 |
| 4 | Reklamasyon ve arazi rehabilitasyonunun görevleri | [1] s.1-16, [3] s.116-128, [5] s.10-27; [6] s.5/6-8 |
| 5 | Rekültivasyon araçları | [4] s.119-122, [5] s.29-41 |
| 6 | Madencilik sonrası arazilerin yeniden kullanım olanakları | [2] s.5/8-18; [4] s.124-129, [5] s.42-44 |
| 7 | Madencilik ve çevresel etki değerlendirme, Arasınav | [1] s.85-93, [4] s.139-150 |
| 8 | Maden kapatma ve arazi dönüşüm planlaması | [1] s.1-16 |
| 9 | Doğaya yeniden kazandırmanın temel ilkeleri | [1] s.1-16, [3] s.130-136 |
| 10 | Arazilerin yeniden kazanılması maliyetleri | [2] s.5/19-20 |
| 11 | Maden atıkları yönetimi | [1] s.259-302, [4] s.88-99 |
| 12 | Rekültivasyon uygulamalarından örnekler | [1] s.299-328, [4] s.130-134, [5] s.45-50 |
| 13 | Maden sahalarının rehabilitasyonu (Almanya örneği) | [2] s.165-172, [5] s.48-49 |
| 14 | Sürdürülebilir madencilik ve çevre entegrasyonu | [1] s.329-332 |