| 1 | Bütünleştirme kavramını, en az kısıtlayıcı eğitim ortamı ilkesini ve yerleştirme yaklaşımlarını tanımlar ve eğitim süreçlerindeki önemini açıklar. |
| 2 | Bütünleştirme sürecinin tarihsel gelişimini ve yasal dayanaklarını açıklar, Türkiye’deki uygulamaları değerlendirir. |
| 3 | Destekleyici özel eğitim hizmetlerini (danışmanlık, sınıf-içi destek, kaynak oda) sınıflandırır ve işbirliği modellerinin işlevlerini tartışır. |
| 4 | Bütünleştirmenin başarısını etkileyen etmenleri analiz eder ve güncel araştırma bulgularını değerlendirir. |
| 5 | Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli’nin farklılaştırma yapısını açıklar ve kapsayıcı eğitimde destekleme ve zenginleştirme içeriklerinin rolünü değerlendirir. |
| 6 | Bütünleştirme uygulamalarında karşılaşılan sorunlara yönelik çözüm önerileri geliştirir ve bilimsel temelli, işbirliğine dayalı stratejiler önerir. |