1 | el-Kafiyeci Muhammed b: Süleyman; Kitabu’t Teysir fi Kavaidi İlmi’t Tefsir, (Çev. İsmail Cerrahoğlu), Ankara,1989.Durmuş Zülfikar, Kuranın Türkçe Tercümeleri, Ankara, 2004. Alpyağıl Recep, “Özel Bir Dilin Olabilirliliği Sorunu ve Kurana Anlam Vermeye Çalışmak”, Tezkire, Yıl: 11, Sayı: 27-28, 2002. ırca Celal, “Günah” maddesi, İslami Kavramlar Ansiklopedisi, Ankara, 1997. ----------, “Türkçe Kuran Çevirilerinde Kuran’ı Anla(ma)ma Sorunları”, Marmara Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi, Türk Dilinde Kuran Edebiyatı Ulusal Sempozyumu, İstanbul, 24-28 Mayıs 2011 Sunulmuş Tebliğ. ----------, Hayatın İçinde Hayatla Birlikte Kuranı Anlama, İstanbul, 2010. ez-Zehebi Hüseyin, et-Tefsir ve’l Müfessirun, Beyrut,1976. İhtilâfü’l-Müfessirîn Esbâbühü ve Âsâruhü, Suud b. Abdillah el-Füneysân’a ait doktora tezi (1982) olup kitap olarak basılmıştır. Müfessirlerin ihtilafından çok fakihlerin ihtilafına yer vermiştir. Çalışma ilmî dirâyeti açısından ciddi eleştirilere konu olmuştur. Abdülilah el-Hûrî tarafından tefsirlerdeki uygulamalardan hareketle, sebepleri tespit yerine, önce sebepleri tespit edip ona göre örnek bulmakla ve örnekler konusunda da yetersiz kalmakla itham edilmiştir. İhtilâfü’t-Tenevvu ve ihtilâfü’t-Tezâd fî Tefsîri’s-Selef, Abdullah b. Abdullah el-Ehdel’e ait doktora tezidir (1986). Tefsirde selefin ihtilafına dair yapılmış iki çalışmadan biridir. Araştırmacı öncelikle ihtilafın sebeplerini tespit etmiş, türlerini de buna göre belirlemiştir. Esbâbü İhtilâfi’l-Müfessirîn, Muhammed Abdurrahman eş-Şâyi’e ait bir çalışmadır. Yazar yirmi kadar tefsirde ihtilaf sebebi sayar, her bir sebep için mebzul miktarda örnek sıralar. Şâyi sebep olarak nitelenemeyecek şeyleri de sebep kabul ettiği gerekçesiyle eleştirilmiştir. (Şâyi, 1995.) Bir diğer yüksek lisans tez çalışması ise Abdülilah el-Hûrî’e ait olan Esbâbü İhtilâfi’l-Müfessirîn fî Tefsîri Âyâti’l-Ahkâm’dır. Adından da anlaşılacağı üzere, ahkâm ayetleriyle sınırlanmış emek mahsulü bir çalışmadır (Hûrî, 2001) |